India en Schermenmakerij

Ferdinand Fert, toen wever in Nyons, gaat op reis naar het zuidwesten van India, naar Kerala, om de territoria te bezoeken die destijds door Frankrijk bezet waren. Hij ontdekt daar een zeer diverse lokale ambacht: katoenen doeken, voorwerpen van bananenvezel…
Echter, een lokaal materiaal dat door de bevolking aan de kust van Malabar wordt gebruikt, trekt zijn aandacht: kokosvezel. Gesponnen wordt deze ruwe vezel, overvloedig aanwezig aan de Indische kusten, een robuust en duurzaam materiaal zonder enige behoefte aan chemische behandeling tijdens het productieproces. Waterbestendig dankzij de van nature aanwezige tannines in de vezel, kokostouw werd in die tijd al door Engelse zeelieden gebruikt.

Terug in Frankrijk

ontwerpt en patenteert Ferdinand Fert een machine om mechanisch te weven de scourtins. Hij zal de eerste zijn die kokosvezel gebruikt ter vervanging van alfa om zijn scourtins van de nieuwe generatie te ontwerpen. Bestand tegen de ongekende druk van de nieuwe hydraulische persen die in die tijd wijdverspreid raken in de oliemolens en daarnaast geschikt om meerdere seizoenen mee te gaan, is het succes een feit voor de familie Fert.
Dankzij een nauwe relatie met zijn leveranciers, zal deze laatste zijn bestellingen verfijnen en in de loop van de jaren een superieure kwaliteit kokoskoord selecteren, beter aangepast aan zijn producten.

 

In 1979

Meer dan een eeuw later besluit zijn kleinzoon Alain Fert een winkel toe te voegen aan de scourtinfabriek en producten uit de regio evenals Indiase ambacht daar te integreren, meegebracht van de verschillende reizen die hij elk jaar naar zijn grondstoffenleverancier in India maakt. Veel meer dan een simpele handelsrelatie: de familie Fert onderhoudt al meer dan 140 jaar een grote vriendschap met de familie van zijn leveranciers en diverse Kerala-associaties en -organisaties.